Nijmeegse thriller zonder goede afloop
In ‘De zomerdromer’ komen we opnieuw Rogier Hoofs tegen, de
enigszins tegendraadse oud-verpleegkundige annex Nijmeegse buschauffeur annex privédetective.
In dit boek lopen twee verhalen door elkaar heen, twee verhalen met een groot
geheim en Rogier probeert deze twee verhalen (onbewust) samen te brengen.
Aan de ene kant is daar Theo Bauwius, voormalig leraar
geschiedenis van Rogier en thans overleden. Rogier is door zijn kleindochter
gevraagd om zijn leven uit te zoeken. Is er ergens een geheim dat naar buiten
moet? In zijn correspondentie komt hij steeds de Kever tegen, Theo is lid van
de Keverclub en bleek daar op zoek te zijn naar antwoorden. Maar heeft hij die
gevonden? En wat staat er in de opslagloods die hij al jaren huurt. Tijd voor
onderzoek…
Het andere verhaal is dat van Christien, ze weet niet meer
wat ze met haar leven aan moet nadat ze een dodelijk ongeluk heeft veroorzaakt
en is doorgereden. Langzaam komen we er achter hoe dit haar leven tot en
neerwaartse spiraal heeft gemaakt. Om
haar gezin te redden en haar twee kinderen niet moederloos te maken
besluit ze samen met haar man zich niet aan te geven. Dat blijkt geen wijze
keuze…
De Nijmeegse vierdaagse speelt in dit boek meer een rol op
de achtergrond. De geheimen van Christien en Theo zijn wel verbonden met de
vierdaagse, maar de mars zelf heeft een minder grote rol. De herkenbaarheid van
de stad Nijmegen blijft gelukkig een groot goed. Het is een aardig boek om te
lezen, al vond ik hem wat minder goed dan ‘Oorlogspad’. Ondanks de leuke
plotwending, was er weinig spanning in het boek en te veel zijpaden (zoals Theo
die een dierenmishandelaar wil pakken). Dat vond ik jammer. Toch is er ook
alweer iets om naar uit te kijken, het nieuwe boek over Rogier Hoofs ‘Gekraakt’
speelt zich af tegen de achtergrond van de Pierson rellen. Dat belooft wat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten