woensdag 22 april 2015

Sander van Leeuwen – Geen Applaus Voordat Ik Leef



Een mooi en somber verhaal

Thomas is 24, afgestudeerd psycholoog, samenwonen met Eva en heeft geen idee wat hij met zijn leven aan moet. Na zijn afstuderen komt Thomas terecht in een soort van lethargie die velen van mijn generatie bekend voor zal komen. De economische crisis heeft toegeslagen, voor elke baan zijn er tot wel zeshonderd kandidaten en eigenlijk weet je helemaal niet wat je nu eigenlijk wilt.

Thomas blijft hangen in deze lethargie, komt niet voor elf uur zijn bed uit, maak ’s avonds basisscholen schoon en probeert grip te krijgen op zijn leven, zijn ouders en zijn vriendin. Niets lijkt hem uit deze situatie te krijgen tot hij een brief krijgt van Anna. Anna is 18 en woont in Schotland en het gaat niet goed met haar. Ze weet niet wat ze wil met haar leven en is depressief, dat doet Thomas aan zichzelf denken en aan zijn beste vriend Frank die een aantal jaren eerder zelfmoord pleegde. Maar deze keer wil hij wel van invloed zijn, op zijn eigen leven en op Anna’s leven dus hij schrijft haar terug.

‘Geen applaus voordat ik leef’ is een mooi en helder geschreven boek dat raakt aan onze tijdgeest en aan de problemen van de huidige generatie. Een studie afronden is niet meer genoeg om aan het werk te raken en doordat de studies steeds algemener worden is het voor mensen als Thomas ook niet duidelijk wat hij dan überhaupt wil gaan doen.  De sfeer in het boek is daardoor erg somber, en dat is mooi maar ook beklemmend. Je wilt wel tegen Thomas schreeuwen dat hij IETS moet gaan doen, dat hij zijn bed UIT moet komen, maar de enige die invloed op hem heeft is Anna.

Ik vind het erg mooi hoe Van Leeuwen Thomas weet aan te sporen toch wat te doen met zijn leven en, zonder te veel weg te geven, hoe hij Anna wel en tegelijkertijd niet kan helpen. Want uiteindelijk moeten we allemaal ons zelf helpen. Met een mooie ontknoping van het verhaal van Thomas en Anna leg je het boek toch tevreden naast je neer.

donderdag 2 april 2015

Caroline Kepnes – JIJ

 

JIJ kan wel eens een nieuwe klassieker worden

JIJ is een boek dat met hoofdletters geschreven moet worden, het gaat namelijk alleen maar over JOU Guinevere Beck en toch is Beck niet de hoofdpersoon. Het verhaal wordt verteld door Joe Goldberg, verkoper in het kleine en enigszins obscure boekwinkeltje Mooney Rare and Used. Joe houdt van boeken maar nog meer houdt hij van het meisje dat zich Beck noemt en op een dag Wanhopige Personages en Impossible Vacation koopt, terwijl de rest van de wereld de nieuwe Dan Brown haalt.


Hij kan haar maar niet uit zijn hoofd zetten en volgt haar overal. Tot hij haar dronken in de metro vindt en naar huis brengt en haar telefoon niet teruggeeft als ze die laat liggen in de taxi. Met die telefoon heeft hij toegang tot haar hele leven. Want zoals bijna iedereen heeft ze twitter, facebook en haar mail op haar telefoon geladen en zo kan Joe alles meelezen, zelfs de mailtjes die ze niet verstuurt. Als dank voor het thuisbrengen krijgt hij van haar een Italiaanse versie van The Da Vinci Code en dit boek zal nog een grote rol spelen in de rest van het boek.

Mooier kan het haast niet, een boek dat speelt in een boekwinkel en waarin boeken een grote rol spelen. Want niet alleen Joe houdt van boeken, ook Beck, schrijfster in de dop, leest graag en veel. Soms doet het denken aan Notting Hill maar dan de gestoorde versie. Joe is namelijk echt ziek in zijn hoofd, compleet geobsedeerd door het meisje van zijn keuze en hij doet alles waarvan hij denkt dat het goed voor haar is of fijn voor haar. Deze stalker van het eerste uur denkt alles tot in de puntjes uit en heeft een geluidsdichte boekenkelder tot zijn beschikking.

Hierdoor is JIJ verschrikkelijk spannend, je weet dat het alleen maar slecht af kan lopen en dan gaat het soms nog een stukje slechter met de wereld. Want niet alleen Joe is gestoord, ook Beck, hyperseksueel, compulsief en met daddy-issues houdt zich niet aan de sociale conventies. Het is wel even wennen, een boek dat helemaal vanuit de hoofdpersoon is geschreven, maar na een bladzijde of dertig zit je er zo in dat het niet meer opvalt of stoort. Daarbij is het boek ontzettend goed geschreven, ik had geen één zin die ik anders zou doen en doordat het hele verhaal verteld is vanuit Joe ga je meeleven met deze psychopaat.

Lezen: JIJ

Cijfer: 9,5