vrijdag 2 juni 2017

Emily Fridlund - Een geschiedenis van wolven



Een boek waar je unheimisch van wordt
In ‘een geschiedenis van wolven’ geeft Linda een spreekbeurt over wolven voor het vak geschiedenis dat gegeven wordt door meneer Grierson. Linda voelt zich namelijk het meest thuis in de natuur en bij de opgezette wolf in het bezoekerscentrum van haar dorp in het noorden van Minnesota. Ze is een eenzaam kind dat opgroeit bij haar ouders, de laatst overgeblevenen van een hippiecommune. Ze kijkt terug op haar verwarrende tienerjaren waarin meneer Grierson werd opgepakt voor het bezit van kinderporno en waarin haar oppaskind Paul overlijd.

Als Linda veertien is leert ze Patra kennen, de moeder van de vierjarige Paul. Patra is bezig het boek van haar man te editen en heeft oppas nodig voor Paul. Linda probeert Paul te leren van de natuur te houden zoals zij doet, maar daar lijkt het ziekelijke jochie maar weinig in geïnteresseerd. Linda wil meer dan wat dan ook meedoen in de gezinsidylle waarin ze is beland, maar weet niet goed hoe ze zich moet verhouden ten opzichte van Pauls vader Leo. Langzaam wordt duidelijk dat Leo en Patra behoren tot een stroming die zich Christen-wetenschappers noemen en dit weerhoudt Patra ervan om medische hulp te zoeken voor haar kind. Linda blijft tot op het laatst twijfelen wat ze moet doen als ze door heeft dat Paul echt heel ziek is.

Fridlund heeft met ‘een geschiedenis van wolven’ een heel bijzonder debuut geschreven. Ze verweeft twee verhalen die Linda heeft meegemaakt, het verhaal van Paul en Patra waarin ze zo graag mee zou willen doen en waarin ze zich schuldig voelt over de afloop. Daarnaast het verhaal rond Mr Grierson die door haar klasgenoot Lilly wordt beschuldigd van aanranding. Ze is in beide gevallen jaloers en wil Patra/Lilly zijn en haar boosheid op hun afreageren. Dit laatste verhaal had voor mij nog wel iets meer uitgewerkt mogen worden.

Het is opvallend eenvoudig geschreven en juist door die eenvoud voelde ik me direct betrokken bij Linda die zelf haast verwaarloosd wordt door haar ouders. Tegelijkertijd had ik soms moeite om door te lezen doordat het boek me een unheimisch gevoel gaf. Ik was bang voor de weg naar de onvermijdelijke, want aangekondigde, afloop van het boek. Deze spanning tussen door willen lezen en weg willen leggen maakte het voor mij een erg bijzonder boek dat zijn vier sterren zeker waard is.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten