Interessant debuut
over werken, liefhebben en afbrokkelen
Leo is een gevierd theatermaker, althans zo ziet hij
zichzelf. Hij is de keizer van zijn keizerrijk en zowel zijn acteurs als zijn
partner moeten hem maar volgen. Alles veranderd echter wanneer hij Victor
ontmoet die hem een fantastische ruil aanbiedt. In ruil voor een
theaterbewerking van zijn biografie ontvangt Leo een appartement dat helemaal
wit en leeg is. Ideaal voor een man die niet tegen hitte kan door zijn waterhoofd
en gek wordt van andere mensen. Victor stelt echter nog één andere eis en dat
is dat zijn zoon Ros, schrijver van de biografie, bij de ontwikkeling van de
voorstelling wordt betrokken.
Langzaam brokkelt Leo’s keizerrijk af. Zijn partner Bob verlaat
hem. Hij heeft ellenlange ruzies met zijn moeder. Verliest zich in jeugdherinneringen
over de tijd dat hij leerde de wereld naar zijn hand te zetten. Zijn acteurs
komen in opstand, en zijn meisje krijgt een relatie met Ros. Het is wachten tot
het moment dat Leo zelf afbrokkelt.
Sluimer heeft een interessant verhaal neergezet. Waar ik in
het begin het personage Leo erg overtrokken vond (al kan dat ook komen doordat
ik mij niet thuis voel in de theaterwereld) begon ik steeds meer met hem mee te
leven. In zijn gekte is het onduidelijk wat waar is en wat niet en dat maakt
het verhaal spannend en onverwacht. Dit is een man die zich volledig verliest
in zijn werk en daardoor niets of niemand meer kan liefhebben, enkel nog de
leegte kan waarderen.
Het boek is krachtig en beeldend. Het is prettig geschreven
en ook de korte hoofdstukken maken het boek behapbaar. Het was voor mij niet
een boek om in één keer uit te lezen, soms wat het genoeg en wilde ik eerst
weer even na kunnen denken over het verhaal. Dit is een debuut waarbij ik
benieuwd ben wat er nog meer gaat komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten