maandag 31 oktober 2011

Recensie Rolf Lappert - Naar huis zwemmen

Willen we niet allemaal naar huis zwemmen?
We leren het hoofdpersonage uit het boek ‘ Naar huis zwemmen’ van Rolf Lappert kennen bij zijn geboorte. Wilbur is een couveusekindje, te vroeg geboren en in de steek gelaten door zijn moeder die overlijdt bij de geboorte en zijn vader die vlucht voor het grote verdriet. Dit zijn dan ook de twee thema’s die in het boek een rol spelen. Het grote verdriet over de mensen in het leven in het algemeen en Wilburs leven in het bijzonder die verdwijnen en de vlucht voor de werkelijkheid en het bijbehorende verdriet. Wilbur McDermott is een bijzondere complexe jongen, intellectueel begaafd zonder veel sociale vaardigheden of lichamelijke kracht. Maar absoluut een personage om van te houden, zowel als kind, we volgen zijn jeugd door de jaren heen, als als volwassen jongeman die in de stad van mislukte zelfmoordenaars terecht komt. De vraag die je jezelf steeds blijft stellen is: vindt hij zijn leven nog de moeite waard en waarom ging hij de zee in terwijl hij niet kan zwemmen?
            Soms zat ik tenenkrommend te lezen over al het leed en verdriet dat deze jongen overkomt en tegelijkertijd te lachen om de manier waarop hij er mee omgaat. Hij zwijgt de wereld dood en verdwijnt in zijn eigen fantasiewereld als dat hem beter uitkomt. De personages die in Wilburs leven spelen zijn ontroerend, hij wordt soms met meer liefde omringd (al is het uit onverwachte hoek) dan hij zelf verwacht en dat maakt het boek verrassend. De personages die Wilbur omringen zijn goed geschreven en over het algemeen mooi uitgediept. Je snapt waarom mensen zijn zoals ze zijn en begrijpt dat niet altijd het goede gebeurt. Het is een meeslepend boek, maar zou wat mij betreft wel op een kleiner formaat (kleinere letter, regelafstand en marginalen) afgedrukt mogen worden. Het boek was nu erg groot en zwaar om vast te houden. Dus meer een boek voor thuis op de bank dan voor onderweg in de trein. Ondanks het formaat, had ik dit boek zeker niet willen missen, je blijft lezen en hopen dat Wilbur inziet dat hij zijn eigen leven naar zijn hand kan zetten en meer uit het leven kan halen dan hij verwacht met hulp van zijn mensen.

19 maart 2011

Geen opmerkingen:

Een reactie posten