Misschien was het niet mijn slimste zet om nadat ik eindelijk weer begonnen was met het schrijven van recensies deze pil ter hand te nemen om te lezen. Op de dag af drie maanden heb ik er in gelezen. Het was prachtig en langdradig, mooi en bloederig. Tijd om een punt te zetten achter de Cromwell-trilogie.
Jaren hebben we moeten wachten op het derde deel uit de Cromwell-trilogie, de spiegel & het licht, het boek start met de laatste dag van het leven van Anna Boleyn in 1536 en eindigt met het overlijden van Thomas Cromwell in 1540, grootmeester van de koning, geheimzegelbeheerder, lid van het geheime kabinet en uiteindelijk graaf van Essex. Na ‘Wolf Hall’ in 2009 en ‘Het boek Henry’ in 2012 kwam op 20 mei 2020 dit laatste deel uit over het leven van één van de meest illustere politieke zwaargewichten uit het Tudor-tijdperk. Een totaal van 1241 bladzijden vol politieke intrige, internationale betrekkingen, liefde en liefdespolitiek en zeer veel onthoofdingen.
Als Anna Boleyn het veld heeft geruimd trouwt koning Henry VIII met Jane Seymour en hij beloont Lord Cromwell hiervoor met steeds meer privileges, politieke macht en landgoederen. Een tijd lang kabbelt het boek door terwijl de koning en koningin elkaar het hof maken, Cromwell de buitenlandpolitiek probeert te regelen, zijn zoon gaat trouwen met de zus van de koningin en dan start het begin van het einde. Koningin Jane sterft na de geboorte van prins Edward en Henry is in diepe rouw. Als Cromwell een verstandshuwelijk voor hem arrangeert dat niet in vruchtbare aarde valt is dat het punt voor Cromwell’s vijanden om te starten met een plan om hem ten val te brengen.
Tijdens het lezen werd ik regelmatig volledig opgenomen in deze 16e-eeuwse wereld aan het Engelse hof. De omgangsvormen, de tegenstellingen daarin met Cromwell’s jeugd die de Engelse klassenmaatschappij goed uit laten komen en het feit dat hij onder andere daarom nooit volledig geaccepteerd wordt aan het hof. Toch merkte ik regelmatig ook dat ik me afvroeg of het nodig was om alles zo uitgebreid te beschrijven. Het eten, de tuinen, de reizen van de koning, de verschillende verbouwingen. Ik kon het boek makkelijk wegleggen en zo heb ik er ook drie maanden over gedaan. Heel lang dacht ik ook, dit wordt een 3-sterren boek, het is mooi, maar te traag en te langdradig. Tot het laatste deel waarin Cromwell’s einde aangekondigd wordt. Dat heb ik in één keer uitgelezen en is nog zo lang in mijn hoofd blijven zitten dat dit toch terecht een 4-sterren boek is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten