Op
een koude zaterdagochtend verzamelt zich een grote groep lezers (fans) van Nele
Neuhaus in het gebouw van uitgeverij Q voor een meet en greet. Na een warm
kopje thee mogen we naar boven waar Nele Neuhaus samen met haar agent/partner
Mattias al voor ons klaar zit. De uitgeefster stelt eerste en paar vragen aan
Nele waaruit blijkt dat dit is wat ze het liefste doet. Als klein meisje van 6
schreef Nele, toen werd ze nog Cornelia genoemd, al verhalen in haar
schoolschriftjes. Het mooiste cadeau dat ze ooit van haar ouders heeft gekregen
is dan ook een typmachine voor Kerstmis waar ze haar verhalen op uit kon
werken. Dit tot groot ongenoegen van haar broers en zus die het maar een
heibels kabaal vonden.
In Nederland zijn nu deel 4
(Sneeuwwitje moet Sterven) en deze maand ook deel 3 (Diepe Wonden) van de Von
Bodenstein-serie uitgegeven. En deel 5,
Wie zaait oogst, zal in het najaar uitkomen. Een Nele Neuhaus jaar voor
uitgeverij Q dus. Deel 6, Boze Wolf, komt volgend voorjaar uit. Zelf vindt Nele
Diepe Wonden (Tiefe Wunden) haar beste boek. In dit boek speelt het
nazi-verleden van Duitsland een grote rol en dit roept ook bij de lezers in
Duitsland veel emoties op die weer met haar gedeeld worden, dat vindt ze heel
bijzonder.
Ook blijkt ze een heel bijzondere
manier van schrijven te hebben. Ze heeft sowieso een probleem met het afmaken
van projecten, zoals ze zelf zegt vindt ze het heel leuk om te beginnen met een
boek, maar verliest ze vaak na een tijdje de interesse en begint dan een nieuw
project, totdat ze met de von Bodensteinserie begon. Tijdens de eerste drie
boeken, die ze in eigen beheer uitbracht en zelf verkocht aan klanten van het
bedrijf van haar ex-man en aan boekhandels in de regio, begon ze gewoon met
schrijven en bedacht ze tijdens het schrijven wat er zou gebeuren en wie de
moordenaar is. Dat is niet de manier waarop haar nieuwe uitgever wil dat er
boeken geschreven worden, die willen graag vooraf een samenvatting hebben,
waarin ook staat wie de moordenaar is. Dat was wel even slikken voor
haar, maar nu vindt ze het zelfs wel prettig. In een paar weken tot maanden
tijd maakt ze een groot storyboard in Word, eigenlijk een hele grote tabel
waarin per scène staat wat er ongeveer gebeurd en wie er de hoofdrol in speelt
dan wel het perspectief heeft. De verschillende personages krijgen
verschillende kleuren zodat ze makkelijk kan zien of ze niet te veel vanuit Pia
of Oliver schrijft of juist te weinig. Pia is bijvoorbeeld geel en von
Bodenstein in blauw in haar schema’s.
Nele is erg populair en reist nu
naar de verschillende landen waar haar boek wordt uitgebracht. Ze wordt nu al
in 21 landen vertaald en uitgebracht, dat is toch erg knap. De meeste uitgevers
beginnen met Sneeuwwitje moet sterven, volgens de uitgeefster van Q ook het
beste boek van haar, om daarna Diepe Wonden uit te geven. Maar hoe weet je of
een vertaling goed is? Als het mogelijk is dan laat ze haar boek en de
vertaling door iemand lezen die zowel Duits goed kan als de taal waarin het
vertaald wordt. Zo bleek bijvoorbeeld een vertaling in Amerika van een van haar
andere boeken (niet uit de serie) heel erg slecht te zijn. Het leek wel Google
Translate zei de vriendin van Nele, dan wordt er gelukkig wel aan de bel
getrokken.
Een andere interessante vraag was
hoe de covers worden uitgekozen van de boeken en, voor de Nederlandse
uitgeverij, waarom er nu een andere cover is gekozen voor de nieuwe druk dan de
eerdere drukken. De covers worden vooral bepaald door de vertegenwoordigers van
de uitgeverij die de boekhandels en de markt goed kennen. De cover van
Sneeuwwitje vond de vertegenwoordiger wat de lief, hij wilde een sterkere cover
en die is er nu dan ook gekomen. Maar bijvoorbeeld de Franse uitgever had een
swastika-teken op de cover van Diepe Wonden gezet. Dat kan dus echt niet in
Duitsland en dat heeft ze toch afgewezen, terwijl het in Frankrijk juist een
‘verkooptruc’ is. Swastika, kopen, is daar blijkbaar de Pavlov-reactie.
Aan
het eind van het gesprek en na de lezersvragen heeft Nele ontelbare handtekeningen
gezet in de boeken die wij hadden meegenomen en het exemplaar dat we van de
uitgeverij kregen (de nieuwe cover van Sneeuwwitje moet Sterven). Ze kende één
zin in het Nederlands: veel leesplezier :). Hartstikke mooi en ik kijk uit
naar de volgende boeken van Nele. Al lijken we voor de eerste delen voorlopig
toch op de Duitse markt te moeten kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten