Een
mooi maar ingewikkeld boek
Dit boek vertelt de familiegeschiedenis
van Jacob. Zijn voorouders zijn vanuit Lotharingen naar Zwabenland getrokken om
een nieuw bestaan op te bouwen en hebben het zwaar te verduren gehad van het
lot en de seizoenen. Zijn vader is een grove bruut die trouwt met zijn moeder
om haar boerderij en die zijn zwakke zoon als een ballast ziet en Jacob laat het
allemaal maar gebeuren. Tijdens de tweede wereldoorlog wordt Jacob door zijn
vader ingeruild tegen een zigeunerjongen en naar Siberië gedeporteerd en hij
weet niet wanneer hij zijn boerderij zal terugzien.
Het
boek heeft een mooi thema, de onverwoestbaarheid van de liefde en de
overlevingsdrang en mogelijkheid tot aanpassen die mensen hebben. De manier
waarop het geschreven is, is mooi en beeldend. Alleen de manier waarop het boek
is opgebouwd en de personages worden geïntroduceerd is niet zo goed. Het boek
bestaat uit zes hoofdstukken, waardoor elk hoofdstuk ongeveer 50 bladzijden
beslaat en er wordt spaarzaam gebruik gemaakt van witregels en dat is
problematisch. De schrijver kan van 1792 naar 1942 springen zonder dat
duidelijk aan te kondigen en daardoor raakte ik soms behoorlijk in de war. Ook
zijn er erg veel personages die je moeilijk uit elkaar kan halen door
herhalende namen en het continu verspringende tijdsperspectief. Als ik goed
geteld heb zijn er 8 tijdsperioden die elkaar afwisselen en die samen het
levensverhaal van Jacob vertellen. Het is leuk dat de schrijver probeert om de
geschiedenis van Jacobs familie te beschrijven en deze tot inspiratie voor
Jacob en de dorpelingen te laten gelden. Maar het is soms ook wat vermoeiend.
Ondanks
dat het moeilijk was om in het boek te komen en soms ook om het verhaal te volgen
door de onlogische vertelvolgorde vond ik het wel een heel mooi boek. Nadat ik
over de helft was heb ik het ook in één keer uitgelezen, omdat je toch wilt
weten hoe het verder gaat. Het vertelt een verhaal over volksverhuizingen en
hoe het is om altijd maar buitengesloten te zijn. Nooit lijkt Jacob er echt bij
te horen. Zijn vader accepteert hem niet als zijn zoon, in zijn dorp wordt hij
gezien als een Zwaab en niet als een Roemeen, op de vlucht en in hiding hoor hij er nooit echt bij. Het
is ook het verhaal naar een jongen die er naar hunkert om ergens bij te horen,
een relatie met een meisje op te bouwen, geliefd te worden door zijn moeder,
geaccepteerd door zijn vader. Dat verhaal valt soms wat weg tegen de vreselijke
gebeurtenissen die hij meemaakt, maar wordt wel verteld. Terugkijkend op het
boek denk ik dat het vooral het verhaal vertelt van Europa, van de gevolgen van
de overheersingen door de verschillende keizers en vorsten en van de
verwoesting van het jus sangui principe (bloedlijnen) tegenover het jus soli
principe (zij die er wonen).
Cijfer: 7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten