Moderne vertelling
van oude Griekse mythologie
Circe, de heks uit de Griekse mythologie, dochter van Helios
en de nymf Perse, kleindochter van de titaan Hyperion wordt tot leven
gebracht in de gelijknamige roman van Madeline Miller. We volgen haar ‘jeugd’
in de grotten van Helios en de waternimfen en ontmoeten daar vele namen uit de
mythologie. Ze ziet hoe Prometheus gestraft wordt voor het geven van het vuur
aan de mensen en ontdekt de stad Knossos als haar zus met koning Minos trouwt. Als
ze toverkrachten blijkt te hebben, net als haar broers en zus en daarmee het
monster Scylla creëert uit wraak voor een onbeantwoorde liefde wordt ze
verbannen naar het eiland Aiaia.
Op Aiaia ontdekt ze steeds meer haar krachten als heks, het
is een kwestie van aanleg, maar vooral van wilskracht. Met de verschillende
planten en kruiden op haar eiland weet ze mengsels te maken om anderen te
betoveren en zichzelf te beschermen. Als schippers aanleggen aan haar kust en
ze verkracht wordt besluit ze bij elke volgende lading scheepslui de mannen bij
het minste teken van agressie in varkens te veranderen. Dit gebeurt tot ze
Odysseus ontmoet. Hij zorgt ervoor dat ze wat meer ‘mens’ wordt en minder verbitterde
heks. Uiteindelijk kan het nooit goed gaan een relatie tussen een eeuwig levend
een eeuwenjonge God en een sterveling en ook Odysseus keert naar huis. Uiteindelijk
moet Circe voor haar geluk een beslissing die nemen die haar en haar geliefde het
leven kan kosten.
Miller heeft op een levensechte manier het verhaal van Circe
neergezet. Ze is bekend uit de verhalen van Odysseus (de Odyssee van Homerus),
maar nu wordt het verhaal vanuit haar kant vertelt. Tegelijkertijd weet Miller
ook een (in mijn ogen) groot deel van de rest van de Griekse mythologie te
vertellen: de minotaurus, hermes, Athena, Apollo, Helios, Helene, ze komen
allemaal langs. Mooie verhalen, vanuit het oogpunt van een vrouw vertelt.
Het boek leest heel makkelijk weg en de binnenkant van de
kaft is prachtig geïllustreerd. Het knappe is ook dat je nauwelijks iets van
mythologie hoeft te weten om het boek te lezen en mooi te vinden. Ik ben ook
groot voorstander van het uit vrouwelijk perspectief (her)vertellen van oude
verhalen, zoals bijvoorbeeld ook Marianne Frederiksson dat doet. Ik moet haar
eerste boek Een lied voor Achilles
ook maar eens op gaan zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten