Een veel spannender tweede deel
Er worden kinderen ontvoerd door heel Nederland, jongens en meisjes,
van openbare plekken: de kinderboerderij, Artis, achtertuinen. En het lijkt dat
deze kinderen niets gemeen hebben behalve dat ze verdwijnen. Maud Mertens en
haar team worden op de eerste zaak gezet, de verdwijning van het oppaskind van Sophie, een
vriendin van Kyra. Kyra voelt zich nauw betrokken bij deze zaak, niet alleen
heeft zij Sophie helpen zoeken naar Jesse
op wie zij zelf ook weleens heeft gepast, zij weet ook hoe het is om de zus te
zijn van een verdwijningsslachtoffer.
IJskoud is het tweede deel uit het vierluik ‘De Noorzeemoorden’. Isa
Maron heeft duidelijk een ontwikkeling meegemaakt in het schrijven van het
boek. Het boek is goed geschreven en leest als een trein. De afwisseling van
het politiewerk met korte stukken vanuit het perspectief van de ontvoerde
kinderen zijn ijzingwekkend en je krijgt het er zelf ijskoud van als je hoort
hoe ze opgesloten zitten. Interessant is dat ze voor het vertellen vanuit het
verhaal van de kinderen niet de slimme Jesse gebruikt, maar juist de wat oudere Tommy die als tweede werd
ontvoerd. Na dit tweede deel denk ik voor het eerst dat ik de serie wel blijf
volgen.
De hoofdpersonages, rechercheur Maud Mertens en student forensisch
onderzoek Kyra Slagter, maken allebei een duidelijke ontwikkeling door. Maud
worstelt met een oude zaak en hoe ze thuis weer contact met haar puberdochter
kan krijgen terwijl Kyra worstelt met de verdwijning van haar zus. Ze gaat op
onderzoek uit en komt steeds meer te weten over wat haar zus is overkomen nadat
ze is verdwenen. Ook het verhaal met Jane Doe dat zich in Londen afspeelt
krijgt in dit boek veel meer een plek. Het is niet verassend maar wel prettig
dat de doorlopende verhaallijnen van Kyra en haar zus, Jane Doe in Londen en
Maud nu wat meer body krijgen en nieuwsgierig maken naar het volgende deel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten