Wat is er mooier dan de Guardia Civil?
Nino is negen jaar en het leven
is al voor hem uitgestippeld. Zijn vader zit bij de Guardia Civil en als hij
groot genoeg wordt, dan mag hij ook toetreden inclusief alle privileges die daar
bij horen. Maar, hij is aan de kleine kant en daarom besluit zijn vader dat hij
moet leren typen, als hij dan geen Guardia Civil kan worden, kan hij altijd nog
ambtenaar worden. Ambtenaren kunnen namelijk ook goed voor hun familie zorgen.
Nino wil echter beide niet, hij ligt in zijn bed naar zijn ouders te luisteren
en besluit dat hij in ieder geval geen Guardia Civil wil worden en misschien
ook wel geen ambtenaar. Hij leert steeds meer van de wereld kennen door zijn
typlessen bij de communisten en door zijn vriend Pepe die in een oude molen
woont en hij komt er achter dat de wereld niet is zoals hij wordt voorgesteld.
De bandieten in de heuvels zijn helemaal niet zulke grote bandieten en het
communisme heeft eigenlijk wel wat. Als hij gaat studeren in de grote stad moet
hij kiezen tussen de weg van zijn vader en de weg van zijn vrienden en blijkt
dat niet elke vijand een echte vijand is.
‘De vijand van mijn vader’ is een
nieuw verhaal van de fantastische Spaanse schrijfster Almudena Grandes. Haar
vorige boek ‘Het ijzige hart’ heb ik met heel veel plezier gelezen. Ook dit boek heeft
een erg mooi verhaal over hoe je wereldbeeld wordt veranderd als je ouder wordt en
hoe de wereld van jou en je ouders kunnen verschillen. Wel vind ik dat Grandes erg
veel probeert te vertellen in het verhaal, een te lange tijdsperiode wellicht?,
en daardoor zijn niet alle verhaallijnen even goed uitgewerkt. Maar dat maakt
ze in mijn ogen helemaal goed door de mooie beschrijvingen van de omgeving en
het gevoelsleven van de jonge Nino. Dit boek is dus zeker niet zo goed als ‘Het
ijzige hart’ maar wel de moeite waard om te lezen en je mee te laten voeren
naar het Spanje van de Guardia Civil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten