Een groots boek met een groots verhaal
In het boek 35 doden van Sergio Alvarez volgen we een jongeman vanaf zijn geboorte, en
eigenlijk al daarvoor, tot hij een jaar of dertig is in een verscheurd
Colombia. Als zijn vader, die nooit zijn vader wordt, gedood wordt bij het inrekenen
van een drugsbaron kruipt zijn moeder bij haar baas in bed en wordt de
hoofdpersoon, van wie we niet weten hoe hij heet, verwekt. Zijn moeder sterft
bij zijn geboorte, zijn vader van verdriet enkele jaren later waarna hij bij
een bevriend echtpaar intrekt totdat zijn tante Christina hem ophaalt en
meeneemt naar de hoofdstad van Colombia, Bogota. Daarna raakt hij verwikkeld in
het communisme, de guerrilla en het leger. Hij is soldaat, poppenspeler,
drugsdealer en dief. Alvarez schetst een ontwikkeling van Colombia in één en
enkele vertellingen. Het mooiste is dat de liefde een grote rol speelt in het
boek. Het enige wat onze hoofdpersoon wil is geliefd worden en lief te hebben,
maar door de keuzes die hij maakt, de onnozelheid die hij soms tentoonspreid en
domme pech verliest hij elke keer weer dat naar wat hij verlangt.
Alvarez
lijkt een voorbeeld te hebben genomen aan de film ‘Forest Gump’, waarbij het
verhaal van een land, in de film Amerika, in het boek Colombia wordt verteld.
We volgen één persoon die de veranderingen van een tijdperk van dichtbij
meemaakt. Waar dat bij Forest Gump goed gelukt is en zelfs nog op een grappige
manier geloofwaardig, is dat het bij Alvarez niet. Het kan niet dat één jongen
dit allemaal meemaakt en het is ook wat vermoeiend.
De
meeste verhalen worden verteld door de hoofdpersoon, maar regelmatig zijn er tussenhoofdstukken
waarin een ander personage aan het woord is. Dat wordt alleen niet
aangekondigd, waardoor je na anderhalve bladzijde denkt, hè, hoe is hij nu een
homoseksuele leraar in de jungle geworden? Om er dan achter te komen dat het
gaat om het eerste vriendje van zijn tante Christina die we een paar regels
zijn tegengekomen in de afgelopen vijftig pagina’s. Het is dus verwarrend, maar
geeft wel een groter beeld van het land. Ik denk dat sowieso een nadeel van het
boek is dat het heel veel personages bevat. Mijn voorkeur gaat toch altijd uit
naar een wat eenvoudigere vertelstructuur.
Na
deze twee vrij grote kritiekpunten toch ook nog heel veel lof. Het is een heel
erg mooi boek en schitterend geschreven. Ook het beeld dat Alvarez van Colombia
schetst is boeiend. Ik heb het met heel veel plezier en soms dus enige
verwarring gelezen. Je gaat ook heel erg meeleven met de hoofdpersoon en gunt
hem een beter leven, dat krijgt hij echter niet. Het boek had wel wat minder
lang/dik mogen zijn. Ongeveer op tweederde dacht ik, nu weet ik het wel en dan
moet je nog best een stuk. Ook heb je door de lijvige uitgave wat ondersteuning
nodig bij het lezen. Al met al is het vooral een boek voor echte boekenwurmen
en mensen die van verre landen en culturen houden. Een leesbaarder boek over
Colombia is bijvoorbeeld Het geluid van vallende dingen van Gabriel Vasquez.
Oordeel: 7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten