Lisa Jackson – De onwetende

Spannend tot het einde

Noah, het zoontje van Ava Garisson, is twee jaar geleden tijdens een kerstviering verdwenen uit zijn ouderlijk huis. Ava probeert erachter te komen wat er is gebeurd, maar herinnert zich van de afgelopen twee jaar maar weinig. Na het verlies van haar zoontje is ze in een diep gat gevallen en na een tijd opgenomen te zijn geweest is ze nu weer terug op Church Island. Church Island is van Ava en haar familie en dat zijn een stel vreemde mensen bij elkaar. Ava weet niet wie ze wel en niet kan vertrouwen, maar of dit terechte paranoia is vraag je je als lezer telkens af. Langzaam komen er stukjes van haar geheugen terug en komt ze erachter dat niet iedereen is zoals diegene zich voordoet. Deze paranoia wordt gevoed door de vreemde reacties van haar familie en de moord op haar hypnotherapeute. Is er iemand die niet wil dat Ava zich meer herinnert van de afgelopen twee jaar of wil iemand Ava kwellen tot ze weer een zelfmoordpoging doet?

In ‘De Onwetende’ weet Lisa Jackson een heel spannend verhaal te vertellen met interessante personages. Vooral Ava, haar man en de ranch hulp Austin Dern worden goed uitgewerkt en ze weet langzaam maar zeker over alle drie twijfels te wekken. Wie zijn ze, wat zijn hun motieven en wat voelen ze nu echt. Doordat we niet weten of Ava en haar herinneringen wel kloppen weten we niet zeker of we het hoofdpersonage kunnen vertrouwen. Erg mooi gedaan, gelijkend Sophie Hannah’s nieuwste boek ‘Brandschoon’. De ‘liefde’ die opbloeit tussen Ava en Austin zie je vanaf de eerste pagina komen, maar de plotwendingen zijn daarentegen weer erg onverwacht en goed bedacht. De eerste 50 pagina’s van het boek zijn wat moeilijk in te komen, vooral door de veelheid aan personages, maar de daaropvolgende 450 bladzijden lezen als een trein. Het was mijn eerste boek van Lisa Jackson, maar ben nu erg benieuwd naar wat ze nog meer heeft geschreven.

Cijfer: 9

Ellen G.(erretzen) - Verdorven

Deel drie uit de Wolfgang-serie weet te boeien!

‘Verdorven’ is het derde deel uit de Wolfgang-serie van Ellen G.(erretzen) en is een heerlijk spannende Nederlandse thriller die zich niet in Nederland afspeelt. Wolfgang was hoofd van het Landes Kriminal Amt (LKA) in Berlijn, maar heeft zich teruggetrokken en in Spanje gevestigd om daar als privédetective te werken en in de buurt van zijn grote liefde Julia te zijn. Wolfgang blijft echter nooit lang op dezelfde plek en nadat Julia hem overvalt met onverwacht nieuws vliegt hij terug naar Berlijn om daar zijn vrienden op te zoeken. Hij heeft een vreemde vriendenkring, een bar-dame met een buldog, een ex-patholoog die nu dieren opzet, een Turks-Duitse journalist en zijn oud-collega Claus die nog steeds als rechercheur werkt. Aangezien hij toch in Berlijn is vraagt zijn oude baas of hij als freelancer aan de slag wil met een ingewikkelde moordzaak, een politicus en een advocaat zijn verdwenen en vermoord en de Mordkommission weet niet hoe ze verder moet. De zaak brengt Wolfgang in het daklozencircuit van Berlijn, de illegaliteit van Lissabon en weer terug.

Ondanks dat dit het derde deel is, was het heel goed te lezen zonder voorkennis, de personages worden rustig geïntroduceerd en voor je het weet heeft de moordzaak je in zijn greep. Ellen G. heeft een prettige vertelstijl waarin ze het verhaal voorop laat staan, de zinnen zijn over het algemeen kort (net als de hoofdstukken) en waar mogelijk gebruikt ze mooie (lokale) uitdrukkingen zoals ‘Eckkneipe’ waardoor je nog meer het gevoel hebt je in een ander land te bevinden. Dit is geen typisch Nederlandse thriller, alleen al doordat hij zich in andere landen afspeelt, maar ook qua verhaalstijl lijkt het meer op een Scandinavische thriller. De ontwikkelingen in Wolfgangs privéleven zijn interessant, maar hebben niet de overhand in het boek, de plot is de ster van het verhaal. Ook de sterke plotwendingen en de ‘valse’ aanwijzingen die worden geplaatst zijn goed gedaan. Ik vind Ellen G. echt een aanwinst voor het Nederlandse thrillergenre.

Jonas Jonasson - De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje

Wonderlijk, ontroerend en (wederom) fantastisch

Een combinatie van Haddon’s Wonderlijke Voorval met de Hond in de Nacht en Forrest Gump

‘De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje’ is het nieuwe hilarische boek van Jonas Jonasson, de auteur van ‘De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween’. In dit boek maken we kennis met Nombeko een, in eerste instantie, analfabete Zuid-Afrikaanse die door haar rekentalent in de jaren zeventig hoofd wordt van de latrinewerkers in Sectie B van Johannesburg. Ze leert lezen van een man die haar probeert aan te randen en besluit naar de bibliotheek van Pretoria te gaan, de grootste van het land. Voordat ze daar aankomt wordt ze overreden door een auto en veroordeeld tot het terugbetalen van de schade aan de auto door in dienst te treden als werkster van ‘de ingenieur’.  De ingenieur is vooral een alcoholist en heeft de leiding over het Zuid-Afrikaanse kernwapenprogramma en doordat Nombeko kan lezen verdiept ze zich in de boeken in zijn bibliotheek en leert zo veel over kernwapens. Uiteindelijk weet Nombeko veel meer over kernwapens en hun productie dan de ingenieur, wat samen met haar hoge intelligentie en grote sociale inlevingsgevoel, ertoe leidt dat ze in Zweden terecht komt in 1987.

Naast het wonderlijke verhaal van een geniaal bommenmeisje in Zuid-Afrika is daar nog Holger, of eigenlijk, daar zijn nog de Holgers. Een identieke tweeling waarvan er maar één door hun vader is aangegeven bij de burgerlijke stand, waardoor de tweede eigenlijk niet bestaat. Het kan niet anders dan dat Holger 2 en Nombeko elkaar leren kennen, een politiek asielzoekster en een man die eigenlijk niet bestaat, een mooiere combinatie is haast niet denkbaar.

Ik heb in geen tijden zo’n hilarisch boek gelezen als ‘de zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje’, het boek is makkelijk geschreven en je wilt alleen maar doorlezen. Het is erg knap hoe Jonasson de wereldgeschiedenis beschrijft en herschrijft en het leven van Holger en Nombeko samen laat vloeien met een mogelijke loop van de geschiedenis. Daarin lijkt het boek erg op het boek/de film ‘Forrest Gump’ waarin Forrest alle belangrijke momenten uit de recente Amerikaanse geschiedenis meemaakt. Qua schrijfstijl lijkt het ook op Mark Haddon’s ‘Het wonderlijke voorval met de hond in de nacht’, grappig en met een hoofdpersoon die fantastisch goed kan (hoofd)rekenen. Jonasson heeft een fantastisch boek geschreven, het is alleen jammer dat het op een gegeven moment ook weer uitgelezen is.

Cijfer: 9,5

Olga Hoekstra - Dodenweg

Dodenweg is het debuut van Olga Hoekstra als thrillerschrijfster. In het boek gebeuren verschillende ongelukken op de DeRuyterweg, een slecht verlichte weg buiten de stad Saksenburcht, een groot probleem voor de gemeente die verantwoordelijk is voor het onderhoud van de weg. Maar er blijkt een nog groter probleem als één van de slachtoffers niet blijkt te zijn wie ze volgens haar rijbewijs had moeten zijn. Rechercheur Thomas DeLohr wordt op de zaak gezet en de druk wordt opgevoerd als er weer een ongeluk gebeurt, wat is er aan de hand in Saksenburcht? Fleur Benedictus wil dat ook heel graag weten, ze werkt als justitieverslaggever bij De Courant, de lokale krant van Saksenburcht en heeft er alles voor over om geen goede primeur binnen te halen. 

Olga Hoekstra heeft een prettige schrijfstijl en je wordt goed meegenomen in het boek, waardoor je door wilt blijven lezen. Ongelukken die geen ongelukken blijken te zijn is een zeer interessant uitgangspunt voor een thriller en dit gegeven wordt goed uitgewerkt. Vooral de rechercheur, Thomas, is erg interessant als personage, hij is mysterieus en heeft duidelijk een moeilijk verleden achter de rug. De vraag is of dit verleden hem uiteindelijk zal motiveren om nog harder te werken of dat het hem tegenhoudt in het oplossen van de zaak. Het liefdesverhaal, dat een standaard gegeven lijkt te zijn in Nederlandse thrillers, is wat mij betreft iets te makkelijk, maar het had veel erger gekund. 

Dodenweg is het eerste deel uit de Saksenburcht-serie die Hoekstra aan het schrijven is. Ik ben erg benieuwd naar een volgend deel en hoop dat de personages daarin door kunnen blijven groeien. Je kunt het schrijfproces van Hoekstra volgen op haar blog: www.saksenburcht.blogspot.nl.